Kameleon – goed of fout?

Af en toe voel ik me een kameleon, of zoals ze in Zuid-Afrika genoemd worden, een ‘verkleurmannetjie’. Prachtige diertjes die zich perfect kunnen camoufleren door hun huid aan de kleur van de omgeving aan te passen. Ook ik kleur mee met mijn omgeving, met de mensen om me heen, met de taken die van me verwacht worden, met het werk dat gedaan moet worden.

Meekleuren

En dat is soms fijn. Vooral bij het begeleiden van gasten tijdens onze maatwerk rondreizen. Altijd weer andere personen in de auto die lekker met vakantie zijn. Die van alles willen meemaken en ervaren. En die ontspannen van het ene avontuur naar het andere gereden willen worden. En ook in de lodge zijn het de gasten die onze dag, het ritme en de activiteiten bepalen. Prima natuurlijk, maar het betekent wel behoorlijk ‘meekleuren’ en ‘meedeinen’ met andermans plannen en wensen.

Wegcijferen

Soms is alle flexibiliteit en mezelf wegcijferen dus ook ietwat onhandig. Of krijg ik er zelfs last van. Ik vraag mezelf op een gegeven moment af wie ik nu eigenlijk ben. Wat hoort echt bij mij? Wat en wie ben ik zelf? Komt er dan vrije tijd, dan is het nog lastig ook om te bepalen wat ik écht graag wil doen. Wat ik nog aan toekomstplannen heb en wat wel en niet belangrijk is.

Simpel maar doeltreffend

De oplossing is even makkelijk als fijn. Dan moet ik erop uit. De natuur in. Met een enthousiast paard door de bossen raggen. Heerlijk buiten en mijn kop (is een net Afrikaans voor hoofd) helemaal leeg maken. In het hier en nu zijn. Dan kan ik er vervolgens weer helemaal tegen. Kleur ik alle kanten op die er maar zijn! Maar hopelijk wel met een eigen kompas, met een plan voor de komende tijd. En vooral ook met mezelf. Benieuwd welke kleur het verkleurmannetjie (of eigenlijk -vrouwtjie) dan krijgt! 

Natascha Snelder
ZaZoe Xperience
Persoonlijk, onvergetelijk en avontuurlijk