Afrika onder je huid

Wonen in Afrika betekent dat je op veel fronten bereid moet zijn veranderingen te accepteren. Daarvoor verkas je ten slotte van het veilige, vertrouwde Nederland naar het ooh zo gevaarlijke, donkere Afrikaanse continent? Toch?

Zeker!

Ik zal de eerste zijn om dat te bevestigen. Zeker zijn we naar Zuid-Afrika geëmigreerd voor de prachtige wilde dieren, de ruimte, de overweldigende natuur, de stilte, de andere culturen. Zóóó anders dan in Nederland. Gewoon niet te vergelijken. Dat horen we ook vaak van onze gasten en familie en vrienden die bij ons op bezoek komen.

Xperiences

We genieten er dan ook van om onze gasten veel verschillende zaken te laten ervaren. Niets beters dan op game drive te gaan en olifanten, leeuwen, giraffen, luipaarden, nijlpaarden, neushoorn en ander wild en vogels te spotten.
Of Nederlanders kennis te laten maken met het Afrikaans en ’s avonds met verschillende nationaliteiten rond het vuur te zitten. De verhalen komen dan vanzelf los. Vaak gaat het dan al snel over de overeenkomsten én verschillen tussen Europa en Afrika.

Vleugje Nederland

Wel is het dan stiekem lekker dat je hier in de supermarkt gewoon een vertrouwde pot pindakaas koopt. Of dat je ’s avonds even heerlijk op de bank kruipt met De Wereld Draait Door of het NOS Journaal. Dat gasten een ‘Linda’ of ander Nederlands tijdschrift achterlaten. Dat ouders ons verrassen met een pak hagelslag in een postpakket.

Een vleugje Nederland zo heel af en toe is gewoon lekker, vertrouwd, warm. Logisch waarschijnlijk. Al wonen we dan bijna vijftien jaar in Afrika, dat betekent toch heel wat meer jaren Nederland, ons geboorteland.

Onder je huid

Toch merk je dat Afrika onder je huid kruipt en er gewoontes insluipen waar we in Nederland niet eens aan dachten. Zo mixen we tegenwoordig vaker een cola met brandewijn dan met rum. Praten we tegen elkaar steeds vaker in een mengelmoes tussen Nederlands en Afrikaans en bevatten onze drie (!) diepvriezen meer wildvlees dan menige poelier in Nederland in zijn hele leven bij elkaar ziet.

Het dagritme is al jaren geleden verschoven van Nederlands naar Afrikaans. Vroeg op, vroeg naar bed, tijden redelijk gekoppeld aan de zon. En ons improvisatievermogen is er hier met sprongen op vooruit gegaan. Dachten we in Nederland al redelijk in oplossingen, hier is dat letterlijk vaak van levensbelang.

In geval van nood…

En als we ons afvragen of we nu eigenlijk nog Nederlander zijn of niet, laat het antwoord steeds langer op zich wachten. Zeker komen we elk jaar nog in Nederland. En dan staan we zelf weer verbaasd hoe makkelijk we daar de draad weer oppakken. Maar toch gaat het dan – steeds sneller – weer kriebelen. Op een Afrikaanse manier.

Afrika kruipt ongemerkt maar zeker onder je huid. Met alle uitdagingen en problemen van hier. En ja, ook met biltong, braai en boere wors. Ik laat het maar gebeuren. De pot pindakaas staat voor noodgevallen voor het grijpen.

Natascha Snelder
ZaZoe Xperience
Persoonlijk, onvergetelijk en avontuurlijk