Staalwol voor alles
We zijn altijd blij met onze medewerkers bij ZaZoe Xperience in Zuid-Afrika. Nou ja, bijna altijd. We houden de lodge, wildpark, boerderij en het huis allemaal draaiende met een vaste staf van zo’n vijf mensen en een flexibele schil van nog eens vijf of zes. En dat is voor Afrikaanse begrippen een best heel klein, bescheiden groepje.
Vijand veel personeel gunnen
Wat ons betreft prima, want af en toe geldt toch ook hier de uitdrukking dat je je ergste vijand veel personeel gunt. Zo is het moment van nieuwe medewerkers altijd weer even tricky. Het is maar afwachten hoe goed ze werkelijk zijn in het werk dat ze aangeven ‘baie goed’ te kunnen. Meestal pakt het goed uit, gelukkig! Soms wordt je verrast. Zelfs na heel wat jaren in Afrika.
Even niet opletten
Zo hebben we nu een nieuwe medewerkster. Prima meid, wil altijd en overal schoonmaken, bedden opmaken, strijken, wassen, noem het maar op. Ze houdt zowel de lodge als ons huis zo goed mogelijk bij. Maar voordat je het weet, duikt er een oude fout op. En ik kan mezelf wel voor de kop slaan.
De Tefal pannen waar ik nog altijd zo blij mee ben, sorry: was, kunnen de prullenbak in. Ze bakken aan ongeacht wat ik er nu ook in probeer te bakken. Dat verwacht je niet met die bekende zwarte anti-aanbaklaag. Onze kersverse ZaZoe-medewerkster dacht ons geen groter plezier te doen dan de pannenvoorraad eens grondig schoon te maken. Met een behoorlijke bol staalwol. Het toppunt van goed schoonmaken. Maar geloof me, daar kan zelfs Tefal niet tegen. Alle pannen glimmend zilver maar volledig naar hun grootje.
En het stomme is, dit is me jaren geleden ook al eens overkomen. Op precies dezelfde manier. Staalwol voor alles! Ook toen is de voorraad koekenpannen voortijdig en al vloekend vervangen.
Trucje met chloor
En een soortgelijk verhaal gold toentertijd ook voor chloor. Dat had ik in huis om af en toe eens een scheut door de toiletpot te gooien. Lekker fris. Totdat ik ontdekte dat t-shirts en korte broeken wel in hele rare tinten weer uit de wasmachine kwamen. Werd er vrolijk een scheut chloor bij het wasgoed gegooid. Zoals wij gewend zijn er wasverzachter aan toe te voegen, deed men hier chloor bij de bonte was. En bont dat die was werd! Alleen niet kleurecht. En dus komt er sindsdien alleen nog een soort van chlorix in huis. En heb ik onze nieuwe schoonmaaktopper voor alle zekerheid maar op het hart gedrukt dat die niet voor de was is. Aan haar verbaasde uitdrukking te zien, was ik net op tijd.
Alleen jammer van de staalwol. En de koekenpannen.
Natascha Snelder
ZaZoe Xperience
Persoonlijk, onvergetelijk en avontuurlijk